طلاعیه ۱۳۴۱ نمایندگی ایالت هامبورگ در خصوص آزادی بیان و رسانه
سازمان گزارشگران بدون مرز: تازهترین رده بندی آزادی رسانهها در سال ۲۰۲۰، بیانگر آنست که دولت جمهوری اسلامی ایران از میان۱۸۰ کشور جهان، به رتبه ۱۷۳ تنزل یافته است: (۳رتبه کمتر از سال۲۰۱۹)
سانسور یا طناب داری که همواره بر گردن اصحاب رسانه های ایران خود نمائی می کند.
برخلاف اینکه آگاهی و اطلاع رسانی، سهولت دریافت خبر و تامین امکانات مرتبط با آن در دنیای وابسته به اینترنت، از ملزومات جوامع بشری در قرن حاضراست و نیاز آن انکار ناپذیر می باشد، سهولت این دسترسی در جوامع مدرن نه فقط بسیار مورد توجه قرار دارد بلکه نقطه عطفی در بالابردن آموزش و سطح اگاهی همگان تلقی می شود اما متولیان امر در جمهوری اسلامی ایران از دسترسی شهروندان به این امکانات واهمه دارند و پیوسته با آن مقابله می کنند زیرا اگاهی عمومی را معادل آشنایی افراد با حقوق خود می پندارند و آغازی برای دادخواهی و حق طلبی آنان، که البته یک واقعیت است.
جمهوری اسلامی ایران در دوره های مختلف با در اختیار داشتن انحصاری ابزارهای قدرت، تلاش خستگی ناپذیری در راستای عدم دسترسی همگان به منابع و اخبار داشته است، ازجمله ارسال پارازیت های بسیار قوی بر روی ماهواره ها، سر به نیست کردن شاعران، نویسندگان خبرنگاران، وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران توسط نیروهای امنیتی، توقیف و لغو روزنامه ها و نشریات منتقد، فیلترینگ شبکه های اجتماعی، قطع اینترنت در مواقع خطر و دستگیری مدیران شبکه های مجازی و ده ها سناریوی عیان نشده دیگر.
این بیم و هراس مردان سیاست در دولت جمهوری اسلامی ایران از شبکه های اجتماعی بویژه در سالهای اخیر بازداشت و زندان و شکنجه ده ها فعال این عرصه را به دنبال داشته است مثل:
شهرام صفری روزنامه نگار و مدیر یک کانال تلگرامی که تنها به جرم اعلام آمار مربوط به شیوع کرونا بازداشت و روانه زندان شد.
روح الله زم، خبرنگار، فعال سیاسی و موسس سایت و کانال تلگرامی خبری-تحلیلی آمدنیوز، توسط ماموران امنیتی و به بهانهٔ ملاقات با مرجعیت شیعه ربوده، به داخل کشور منتقل، و پس از شکنجه های بسیار و محاکمات غیر اصولی با 17 اتهام به اعدام محکومگردیده است.
سعید احمدی، گرداننده یکی از کانال خبری تلگرام بنام«شاره که م پاوە» (شهر من پاوە)،در شهرستان پاوە استان کرمانشاه هم ز سوی نیروهای ادارە اطلاعات این شهرستان بازداشت و تا کنون هیچ اطلاعی از وی در دست نیست
چهار مدیر شبکه تلگرامی در شاهرود بنام های مهدی عامری، مصطفی شریف، رضا ذوالفقاری و محمد حسین نادمی فقط به دلیل انتقاد از قطعی مکرر آب و با شکایت فرمانداری شاهرود به حبس و جریمه نقدی محکوم شده اند.
امیر بیگوند فعال تلگرامی صرفا به جرم درج مطالبی درباره قتل آسیه پناهی و پویا بختیاری احضار و بازجوئی، مسدود شدن کانال تلگرامی وی را ابلاغ کرده اند.
حمیدرضا امینی مدیر کانال تلگرانی آریوبزن نیز از گرداننده چندین صفحه فیسبوکی و کانالهای تلگرامی مخالف جمهوری اسلامی ایران است که بارها زندان و شکنجه را تجربه کرده است و اینک روزهای سختی را در زندان و کمپ های پناهندگان کشور ترکیه سپری می کند.
دولت آقای حسن روحانی و قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران در حالی عامدانه و مستمر به بازداشت و سرکوب فعالان رسانه ها و شبکه های اجتماعی ادامه می دهند که ناقض اصل ۳ بند ۲ از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و. ماده ۱۹ از اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹از میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که همگی بر محق بودن افراد بر انتشار افکار و عقایدشان بدون محدودیتهای مرزی تاکید شده است.
فعالان و باورمندان به رسالت قلم و آگاهی رسانی در کانون دفاع از حقوق بشر در ایران ضمن محکوم نمودن خفقان حاکم بر رسانه ها توسط نیروهای دست نشانده جمهوری اسلامی ایران و قلم به مزد های دولتی، آزادی رسانه را امری ضروری در جهت پیشبرد سطح آگاهی وآینده روشن جوامع دانسته، تا دستیابی و محقق شدن این آزمان و همچنین آزادی کلیه زندانیان سیاسی بویژه نویسندگان، خبرنگاران و اصحاب رسانه، بر عهد خود استوار می مانند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر